ಪ್ರಕೃತಿ-ಸೌಂದರ್ಯ ವನ್ನೇ ದ್ವೇಷಿಸುವವ ಸಂನ್ಯಾಸಿಯಾದರೂ ತನ್ನೊಳಗೆ ಶಾಂತ, ಸ್ವಸ್ಥ ಹಾಗೂ ಸುಂದರ ಚಿತ್ತಲಹರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಲಾರ. ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಸುಂದರವಾದದ್ದನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ಸ್ವಭಾವಜನ್ಯವಾಗಿರಬೇಕಲ್ಲ... ಆಗ ಬದುಕೂ ಸುಂದರ ಹೂವಿನಂತೆ ಅರಳಿ ಘಮಘಮಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗಲ್ಲದೇ, ಸುಂದರ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಬೇಕೆಂತಲೇ ಕಿಚಾಯಿಸುವುದು, ಪೀಡಿಸುವುದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಲ್ಲ ಸಭ್ಯತೆಯ ಲಕ್ಷಣವಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ವಿಚಿತ್ರ ವಿಲಕ್ಷಣ ಮನೋವಿಕಾರವೇ ಆಗುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟೇ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ವಿಜ್ಞಾನ-ತತ್ವಜ್ಞಾನ-ದೇವರು ಮತ್ತು ನಾವು
No comments:
Post a Comment